เมื่อปาตูอายุ 11 ปี ก็ไปทดสอบฝีเท้ากับสโมสรฟุตบอลอิงเตร์นาซีโอนัล และได้เข้าเป็น 1 ในสมาชิกของทีมเยาวชน เขาและเพื่อนอีก 83 คน ที่เก็บตัวพักในบ้านเดียวกัน ต่างมีจุดมุ่งหมายเดียวคือต้องการก้าวขึ้นไปเล่นในทีมชุดใหญ่ของอิงเตร์นาซีออนาลให้ได้

หลังจากฝึกฝนตัวเองในทีมเยาวชนอยู่หลายปี ปาตูก็ได้รับโอกาสก้าวขึ้นมาเล่นชุดใหญ่ และลงสนามนัดแรกให้อิงเตร์นาซีออนาลเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 2006 ซึ่งชนะปัลเมย์รัส 4-1 ชื่อของเขาก็โด่งดังข้ามคืน เมื่อเขายิง 1 ประตู และจ่ายอีก 3 ให้เพื่อนยิง ปาตูทำประตูที่ 2 ให้ต้นสังกัดในเกมรอบรองชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลกของฟีฟ่าในปี ค.ศ. 2006 ซึ่งอิงเตร์นาซีโอนัลชนะอัลอาห์ลีไคโรไป 2-1 ด้วยประตูนี้ ทำให้ปาตูทำลายสถิติของเปเล่ ที่เป็นนักเตะอายุน้อยที่สุดที่ยิงประตูในการแข่งขันระดับนานาชาติของฟีฟ่าในวัย 17 ปี 102 วัน ปาตูถูกเปลี่ยนตัวออกในเกมนัดชิงชนะเลิศรายการนั้น ก่อนที่อาเดรียนู กาบีรู เพื่อนร่วมทีมจะยิงประตูชัยช่วยให้อิงเตร์นาซีโอนัลคว้าแชมป์สโมสรโลกมาครองได้สำเร็จ

จากผลงาน ทำให้ปาตูได้รับความสนใจจากหลายสโมสรในยุโรป ทั้งไบฟีกา, มิลาน, ยูเวนตุส, อินเตอร์, เชลซี, อาร์เซนอล ฯลฯ แต่สุดท้ายเขาก็เลือกย้ายมาเป็นสมาชิกใหม่ของทีมมิลาน ซึ่งในขณะนั้นมีทั้งริคาร์โด กาก้า และรอนัลดีนโย โดยมิลานทุ่ม 22 ล้านยูโร (ประมาณ 700 ล้านบาท) ซื้อขาดสัญญาของเขาและประกาศคว้าตัวปาตูมาเป็นสมาชิกใหม่อย่างเป็นทางการในวันที่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 2007

เนื่องจากอายุยังไม่ครบ 18 ปีเต็ม ทำให้เขายังไม่สามารถลงเล่นได้ ต้องรอให้ถึงวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 2007 (หลังวันเกิด 1 วัน) อย่างไรก็ตาม ปัญหายังไม่หมด เมื่อลีกอิตาลีมีการจำกัดโควตาผู้เล่นนอกสหภาพยุโรป ทำให้ปาตูยังไม่สามารถลงเล่นในเกมอย่างเป็นทางการให้มิลานได้ เขาได้รับอนุญาตให้ลงเล่นได้แค่ในเกมอุ่นเครื่องและเกมซ้อมเท่านั้น และเขาก็ทำผลงานได้ดีตั้งแต่เกมอุ่นเครื่องที่เสมอกับทีมไดนาโมคิยิวจากยูเครน 2-2 ในวันที่ 7 กันยายน ค.ศ. 2007 เมื่อเขาโหม่งพังประตูได้

การรอคอยของปาตูสิ้นสุดลงเมื่อมีการเปิดตลาดซื้อขายรอบสองนับตั้งแต่วันที่ 3 มกราคม ค.ศ. 2008 ทำให้วันรุ่งขึ้นเขากลายเป็นสมาชิกใหม่อย่างเป็นทางการของมิลาน และเป็น 1 ใน 3 นักเตะโควตานอกสหภาพยุโรปของสโมสร ปาตูยิงประตูแรกทันทีที่ลงเล่นในเกมเซเรียอานัดแรก ซึ่งมิลานถล่มนาโปลี 5-2 เมื่อวันที่ 13 มกราคม ค.ศ. 2008